Fermingakjaftæði!
Ég er alveg að eipa yfir á þessari fermingamaníu sem nú er farin af stað. Ja... þetta er svosem ekki nýtt af nálinni, það er fermt á hverju ári. En í ár er ég bara búin að fá nóg.
Ég hef, undanfarna mánuði, verið mikið að velta fyrir mér þessu með trúarbrögð og áhrif þeirra á mannkynssöguna. Á það hvernig fólk hagar sér og hvernig vissir atburðir þróast, hvernig löndum er stjórnað og stríð rekin. Ég hef komist að þeirri niðurstöðu að ég er mikið á móti skipulögðum trúarbrögðum. Ég vil ekki sjá þetta! Inntakið í þessu öllu saman er það sama, en einhvern veginn skapast alltaf öfgar sem aftur leiða það af sér að í odda skerst og allt fer í bál og brand. Það virðist bara ekki vera hægt að koma í veg fyrir það.
Ég er hreint ekki frá því að meira illt hafi skapast í heiminum vegna trúarbragða en nokkurn tímann gott. Í það minnsta finnst mér það þegar ég horfi á ástandið á Jörðinni á þessum síðustu (og verstu?) tímum. Það logar allt í deilum og einkennilegheitum út um allt vegna trúarbragða fólks og túlkunar mismunandi aðila á trú. Þetta er úti um allt. Múslimar að tapa sér út af teiknimyndum, ofstækisleiðtogi að tapa sér út af ættleiðingum samkynhneigðra... Ég þarf sennilegast ekki að tuða lengi yfir mínum dyggu lesendum um mannkynssöguna í heild sinni - sem virðist hreint út sagt vera öll útötuð í drullu og viðbjóði sem upp hefur komið vegna trúarbragða. Nei, ég er ekki sátt við þetta.
Ég trúi. Ég hef sterka og mikla trú sem hefur hjálpað mér mikið gegnum mína erfiðleika, stóra og smáa. Ég reiði mig á þessa trú og er afar sátt við hana. Já ég er 'trúari'.
En ég þarf enga bók til að segja mér hverju ég á að trúa eða hvernig ég á ekki að haga mér.
Ég þarf enga byggingu eða helgan stað til að komast í snertingu við minn guð.
Ég þarf ekki leiðtoga til að beina mér hingað og þangað eða til að kenna mér muninn á réttu og röngu.
Ég þarf ekki ævaforna, sögulega karaktera til að fyrirgefa mér syndir mínar.
Ég kem til með að vera fullfær um að innræta börnum mínum góðan karakter þrátt fyrir að ég telji Biblíuna kreddufullt og úr sér gengið rit.
Ég hef trú. Þú veist ekki hvers eðlis hún er, enda hef ég enga knýjandi þörf fyrir að kúga fólk til að skilja mig. Ég hef enga löngun til að predika yfir fólki um hvernig það á að haga sinni trú. Ég þarf ekki að smala saman fólki um mína trú. Hún er mín. Vegna þess að hún er það sem hún er; trú. Þetta er eitthvað sem ég er bara með í mér, ekki út af því að einhver hefur sagt mér að svona eigi það að vera, heldur út af því að mér finnst þetta vera svona. Í orðabók er m.a. þessa skilgreiningu að finna:
"hafa trú á e-u > treysta e-u, trúa því að e-ð sé til, að e-ð sé svo eða svo."
Það að trúa einhverju er sem sagt bara að trúa því. Ekkert flókið við það. Ég er þeirrar skoðunar að um leið og einhver annar segir þér hverju þú átt að trúa þá sé trúin ekki þín lengur.
Ég er sátt með mitt.
Ég áttaði mig ekki á þessu fyrr en núna á gamals aldri. Já allt í lagi, ég er kannski ekki ævaforn, en ég er ekki krakki lengur. Ég hafði ekki þroska til að skilja trúna mína fyrr en nýlega - og ég hafði hana svo sannarlega ekki þegar ég var þrettán ára og gekkst undir fermingu.
"Halda veislu og fá kúl gjafir og fullt af peningum? Frábært!
Smala saman fjölskyldunni og borða góðan mat? Alltaf til í það!
Staðfesta trúna? Ha... jú af hverju ekki? Það gera það allir hinir!"
Ég var sem sagt fermd. Ég játti því að ég vildi gera Jesúm Krist að leiðtoga mínum. Ég kyngdi oblátunni og saup á messuvíninu, ég samþykkti að verða lamb Guðs, að halda mig við þessa trú sem mér var plantað í sem fóstri af foreldrum mínum, af samfélaginu sem við lifum í.
Vissi ég hvað ég var að samþykkja? Gerði ég mér grein fyrir því hvað þetta felur í sér? Var þetta einlægur ásetningur minn, heit ósk? Nei engan veginn. Satt að segja velti ég þessum hlutum lítið sem ekkert fyrir mér í þá daga og ég get nokkurn veginn fullyrt að enginn bekkjarfélaga minna gerði það heldur.
Mér er boðið í tvær fermingarveislur í ár. Ég geri fastlega ráð fyrir að mæta með bros á vör, enda þykir mér ennþá gaman að mæta í veislur, hitta fjölskylduna og borða góðan mat. En hverju er verið að fagna? Hvert er tilefnið? Maður er jú vanur því að veislur séu haldnar að einhverju tilefni. Hvers vegna eru salirnir leigðir? Af hverju jafnast undirbúningur fermingarveislna í dag á við undirbúning meðalbrúðkaups? Af hverju eru foreldrar upp til hópa að eyða heilum mánaðarlaunum í gjafir barnanna sinna? Hvar kom þetta gerræði inn í myndina? Getur verið að þetta sé einhvers konar samviskubit? Getur mögulega verið að við vitum að þessi athöfn er marklaus fyrir börnin nú til dags og reynum að fela það í fína matnum og mikilfengleika veisluhaldanna og gjafanna? Skiljum við hræsnina en viljum ekki gangast við henni?
En jú. Ég mun mæta í fermingarveislur frændsystkina minna og fagna einhverju sem ekkert er.
Ég er hræsnari líka. Ég held upp á jólin, ég held upp á páskana. Þessum trúarhátíðum fylgja oftast nær kærkomnir frídagar og tækifæri til að vera með fjölskyldunni, gleðjast saman og borða góðan mat. Þetta geri ég þrátt fyrir að eina tilfinningin sem Biblían vekur hjá mér sé aðdáun (ég dáist að því að sögurnar voru ritaðar og að einhvern veginn var hægt að koma milljónum manna um allan heim til að gleypa þær hráar. Það verður að gefa þannig áróðursherferð einhver stig). Hvernig er það annars, myndi jólahátíðin leggjast af ef minnihluti Íslendinga væri skráður í Þjóðkirkjuna? -Þetta var útúrdúr.
Kjarni málsins finnst mér vera að fjórtán ára börn hafa ekki nokkra minnstu hugmynd um hvað þau eru að samþykkja. Þau eru fæst hver staðföst í sinni kristni. Þeim þykir bara fínt að fá að halda veislu! Og gjafirnar maður! Hvernig væri að veita þessum greyjum eitthvað raunverulegt val? Hvernig væri að ferma við átján ára aldur? Það er tæplega rökrétt að láta fjórtán ára barn ákveða eitthvað svona stórt, þegar allt í samfélaginu þessa dagana miðar að því að púðra undir rassana á börnunum fram eftir öllu. Margir leyfa ekki einu sinni fjórtán ára börnunum sínum að vera ein heima! En fólk stendur samt sem áður keikt í kirkjunni, stolt af barninu við þessa athöfn þar sem barnið staðfestir trú sína. Þar sem það skrifar undir að vera hluti af því sem hefur kallað hvað mestar hörmungar yfir heimsbyggðina.
Hvernig væri að miða við tvítugsaldurinn? Þegar maður veltir því fyrir sér þá er varla viðeigandi að vera að hella messuvíni ofan í blessuð börnin þegar þau eiga, þegar allt kemur til alls, ennþá sex ár eftir í að mega ákveða hvort þau drekka vín eða ekki!
Ég hef, undanfarna mánuði, verið mikið að velta fyrir mér þessu með trúarbrögð og áhrif þeirra á mannkynssöguna. Á það hvernig fólk hagar sér og hvernig vissir atburðir þróast, hvernig löndum er stjórnað og stríð rekin. Ég hef komist að þeirri niðurstöðu að ég er mikið á móti skipulögðum trúarbrögðum. Ég vil ekki sjá þetta! Inntakið í þessu öllu saman er það sama, en einhvern veginn skapast alltaf öfgar sem aftur leiða það af sér að í odda skerst og allt fer í bál og brand. Það virðist bara ekki vera hægt að koma í veg fyrir það.
Ég er hreint ekki frá því að meira illt hafi skapast í heiminum vegna trúarbragða en nokkurn tímann gott. Í það minnsta finnst mér það þegar ég horfi á ástandið á Jörðinni á þessum síðustu (og verstu?) tímum. Það logar allt í deilum og einkennilegheitum út um allt vegna trúarbragða fólks og túlkunar mismunandi aðila á trú. Þetta er úti um allt. Múslimar að tapa sér út af teiknimyndum, ofstækisleiðtogi að tapa sér út af ættleiðingum samkynhneigðra... Ég þarf sennilegast ekki að tuða lengi yfir mínum dyggu lesendum um mannkynssöguna í heild sinni - sem virðist hreint út sagt vera öll útötuð í drullu og viðbjóði sem upp hefur komið vegna trúarbragða. Nei, ég er ekki sátt við þetta.
Ég trúi. Ég hef sterka og mikla trú sem hefur hjálpað mér mikið gegnum mína erfiðleika, stóra og smáa. Ég reiði mig á þessa trú og er afar sátt við hana. Já ég er 'trúari'.
En ég þarf enga bók til að segja mér hverju ég á að trúa eða hvernig ég á ekki að haga mér.
Ég þarf enga byggingu eða helgan stað til að komast í snertingu við minn guð.
Ég þarf ekki leiðtoga til að beina mér hingað og þangað eða til að kenna mér muninn á réttu og röngu.
Ég þarf ekki ævaforna, sögulega karaktera til að fyrirgefa mér syndir mínar.
Ég kem til með að vera fullfær um að innræta börnum mínum góðan karakter þrátt fyrir að ég telji Biblíuna kreddufullt og úr sér gengið rit.
Ég hef trú. Þú veist ekki hvers eðlis hún er, enda hef ég enga knýjandi þörf fyrir að kúga fólk til að skilja mig. Ég hef enga löngun til að predika yfir fólki um hvernig það á að haga sinni trú. Ég þarf ekki að smala saman fólki um mína trú. Hún er mín. Vegna þess að hún er það sem hún er; trú. Þetta er eitthvað sem ég er bara með í mér, ekki út af því að einhver hefur sagt mér að svona eigi það að vera, heldur út af því að mér finnst þetta vera svona. Í orðabók er m.a. þessa skilgreiningu að finna:
"hafa trú á e-u > treysta e-u, trúa því að e-ð sé til, að e-ð sé svo eða svo."
Það að trúa einhverju er sem sagt bara að trúa því. Ekkert flókið við það. Ég er þeirrar skoðunar að um leið og einhver annar segir þér hverju þú átt að trúa þá sé trúin ekki þín lengur.
Ég er sátt með mitt.
Ég áttaði mig ekki á þessu fyrr en núna á gamals aldri. Já allt í lagi, ég er kannski ekki ævaforn, en ég er ekki krakki lengur. Ég hafði ekki þroska til að skilja trúna mína fyrr en nýlega - og ég hafði hana svo sannarlega ekki þegar ég var þrettán ára og gekkst undir fermingu.
"Halda veislu og fá kúl gjafir og fullt af peningum? Frábært!
Smala saman fjölskyldunni og borða góðan mat? Alltaf til í það!
Staðfesta trúna? Ha... jú af hverju ekki? Það gera það allir hinir!"
Ég var sem sagt fermd. Ég játti því að ég vildi gera Jesúm Krist að leiðtoga mínum. Ég kyngdi oblátunni og saup á messuvíninu, ég samþykkti að verða lamb Guðs, að halda mig við þessa trú sem mér var plantað í sem fóstri af foreldrum mínum, af samfélaginu sem við lifum í.
Vissi ég hvað ég var að samþykkja? Gerði ég mér grein fyrir því hvað þetta felur í sér? Var þetta einlægur ásetningur minn, heit ósk? Nei engan veginn. Satt að segja velti ég þessum hlutum lítið sem ekkert fyrir mér í þá daga og ég get nokkurn veginn fullyrt að enginn bekkjarfélaga minna gerði það heldur.
Mér er boðið í tvær fermingarveislur í ár. Ég geri fastlega ráð fyrir að mæta með bros á vör, enda þykir mér ennþá gaman að mæta í veislur, hitta fjölskylduna og borða góðan mat. En hverju er verið að fagna? Hvert er tilefnið? Maður er jú vanur því að veislur séu haldnar að einhverju tilefni. Hvers vegna eru salirnir leigðir? Af hverju jafnast undirbúningur fermingarveislna í dag á við undirbúning meðalbrúðkaups? Af hverju eru foreldrar upp til hópa að eyða heilum mánaðarlaunum í gjafir barnanna sinna? Hvar kom þetta gerræði inn í myndina? Getur verið að þetta sé einhvers konar samviskubit? Getur mögulega verið að við vitum að þessi athöfn er marklaus fyrir börnin nú til dags og reynum að fela það í fína matnum og mikilfengleika veisluhaldanna og gjafanna? Skiljum við hræsnina en viljum ekki gangast við henni?
En jú. Ég mun mæta í fermingarveislur frændsystkina minna og fagna einhverju sem ekkert er.
Ég er hræsnari líka. Ég held upp á jólin, ég held upp á páskana. Þessum trúarhátíðum fylgja oftast nær kærkomnir frídagar og tækifæri til að vera með fjölskyldunni, gleðjast saman og borða góðan mat. Þetta geri ég þrátt fyrir að eina tilfinningin sem Biblían vekur hjá mér sé aðdáun (ég dáist að því að sögurnar voru ritaðar og að einhvern veginn var hægt að koma milljónum manna um allan heim til að gleypa þær hráar. Það verður að gefa þannig áróðursherferð einhver stig). Hvernig er það annars, myndi jólahátíðin leggjast af ef minnihluti Íslendinga væri skráður í Þjóðkirkjuna? -Þetta var útúrdúr.
Kjarni málsins finnst mér vera að fjórtán ára börn hafa ekki nokkra minnstu hugmynd um hvað þau eru að samþykkja. Þau eru fæst hver staðföst í sinni kristni. Þeim þykir bara fínt að fá að halda veislu! Og gjafirnar maður! Hvernig væri að veita þessum greyjum eitthvað raunverulegt val? Hvernig væri að ferma við átján ára aldur? Það er tæplega rökrétt að láta fjórtán ára barn ákveða eitthvað svona stórt, þegar allt í samfélaginu þessa dagana miðar að því að púðra undir rassana á börnunum fram eftir öllu. Margir leyfa ekki einu sinni fjórtán ára börnunum sínum að vera ein heima! En fólk stendur samt sem áður keikt í kirkjunni, stolt af barninu við þessa athöfn þar sem barnið staðfestir trú sína. Þar sem það skrifar undir að vera hluti af því sem hefur kallað hvað mestar hörmungar yfir heimsbyggðina.
Hvernig væri að miða við tvítugsaldurinn? Þegar maður veltir því fyrir sér þá er varla viðeigandi að vera að hella messuvíni ofan í blessuð börnin þegar þau eiga, þegar allt kemur til alls, ennþá sex ár eftir í að mega ákveða hvort þau drekka vín eða ekki!
hehehe að sjálfsögðu kommenta ég hérna ;)
heyrðu beib - ég er algjörlega sammála þér með ferminguna - reyndar er ég líka með öllu á móti borgaralegum fermingum - þar sem ferming er trúarleg athöfn og ekkert annað (til svipaðar athafnir í öðrum trúarbrögðum)
Biblían er nokkuð merkilegt rit - enda margir fræðingar í gegnum aldirnar búnir að rannsaka hana í bak og fyrir, velt því fyrir sér hver skrifaði ritin í henni, hvað þau eru gömul, hversu trúarleg þau eru, hún er sett saman á 4.öld e. Kr. þar sem þörf var á sameiningu ríkisins og keisarinn sá sameininguna gerast með einu allsherjar riti - margir voru dæmdir trúvillingar á þessum tíma fyrir aðrar skoðanir !
Erfiðir tímar en merkilegir tímar !
Stjórnmál hafa sama stað í sögunni - þau hafa boðið okkur upp á mikinn hroðbjóð - sjáðu kommúnismann (sem er mjög mjög líkur kristinni trú)
en ekki gleyma því hvað trúin hefur verið sterk eða gefið mikið þegar erfitt hefur verið - fólk dó fyrir trúna sína og ég get ekki látið það hafa dáið fyrir ekki neitt ...
ég er að rita allt of mikið :-p
það sem stendur upp úr í dag varðandi kristna trú og svo Biblíuna er að við eigum að lesa boðskapinn og fylgja honum eftir - ef við viljum fara í kirkju til að finna betur fyrir honum þá gerum við það - ef það virkar ekki þá þurfum við þess heldur ekkert
Nokkur fylki í USA kenna að þróunarkenningin sé röng - Guð skapaði heiminn - úfff - Jóhannes Páll páfi II viðurkenndi þróunarkenninguna 1996 og kom með andlega og trúarlega útskýringu á Sköpunarsögunni - en nei það eru auðvitað alltaf einhverjir sem loka augunum - trúa í blindni og eftir bókstafnum
Allport trú er trú sem efast og spyr spurninga - oft kölluð - þroskuð trú ;)
mér sýnist á öllu að það sé þín trú ;)
Posted by
Nafnlaus |
12:30 e.h.
ég er svo inni lega sammála þér. Þegar ég fermdist var ég bara að gera það því það er hefðin krakkar fermast 14 ára og ég gerði það líka. Svo var fínt að fá gjafir og veislu og góðan mat. Og ég trúði alveg á guð á þessum tíma. En það var ekki eins og ég hefði mikla þörf til að staðfesta það neitt sérstaklega. Núna ér ég á því að öll trúarbrögð byggist á sama grunni en margar af þessum hefðum og reglum sem hafa verið skapaðar í tengslum við trúarbrögð skapa bara hatur illsku og stríð. Gæti skrifað langa grein um mína skoðan á þessu en þetta er þitt blogg þannig að læt þetta duga
Posted by
Nafnlaus |
12:37 e.h.
Já Tenchi, ég er sammála með pólitíkina, saga hennar hefur ekki beinlínis verið nein rómantísk kómedía...
Posted by
Pjusken |
12:51 e.h.
Held að grunn boðskapurinn í trúnni sé settur saman í góðri trú - svo hefur hann bara verið oftúlkaður og endursagður svo oft að þetta er komið í bull... t.d. línan sem Hildur kom alltaf með "Guð elskar einnig Ísraelsmenn þó svo að þeir trúi á aðra guði og borði rúsínukökur"... ég meina, hvað er það???
Hehe... Ætla ekki að voga mér að tjá mig meira en þetta...
Posted by
Nafnlaus |
1:34 e.h.
Argasta snilld ! Þú sagðir allt sem ég ætlaði að koma út úr mér á mínu bloggi :D
Þannig að ég er sammála þér með allt :Þ
Posted by
Nafnlaus |
3:14 e.h.
svo ef við þræðum mannkynssöguna enn meira - þá hafa líka ófáar konur valdið sársauka og upphafi að stríðum - og sumar eru enn að ;)
ég held að bottomline-ið sé frekar það að skoða mannskepnuna í heild sinni sem það dýr sem hún getur verið - sjáum t.d. krossfarana og Spanish Iquisition - ógeðsleg verk framin í nafni trúar - kristin trú gengur bara alls ekkert út á það að útrýma guðleysingjum !!!
*urrrr*
hver getur mótmælt trúarbragði sem boðar vináttu, náungakærleik, ást, o.s.frv. ? en að fremja voðaverk í nafni slíks trúarbragðs er hrikaleg hræsni og misþyrming !
svona gera ekki asísk trúarbrögð :) en þau eiga samt líka sínar ljótu sögur ...
Posted by
Nafnlaus |
4:25 e.h.
Já Tenchi það er bara það sem ég er að tala um. Að sjálfsögðu er grunnurinn góður og fagur - og það á allt þetta drasl sér sameiginlegt. Það var kommúnisminn líka. Hugmyndafræðin, draumurinn...
En mannkynið veldur þessu bara ekki. Það virðist útilokað að koma í veg fyrir öfgar og þessa þörf fyrir að oka aðra undir sama hattinn alltaf hreint. Þetta er ekki að virka, svo einfalt er það. Maður hefði haldið að mörghundruð ára reynsla skilaði einhverju, en nei! Það eru enn allir að berja höfðinu við vegginn í þessu samhengi.
Þetta skipulagða trúarkjaftæði er bara komið í svo mikið hallæri að fólk hlýtur að fara að átta sig á því að þetta gengur ekki upp.
Posted by
Pjusken |
5:51 e.h.
er það ekki mannkynið sem ber ábyrgð á trúarbrögðunum - ég persónulega hef blendnar tilfinningar til þeirra hugmynda um guði og gyðjur
ég er á því að við sköpuðum þau í þeim tilgangi að uppfylla eitthvað í lífinu sem erfitt var að finna tilgang í á erfiðum tímum (núna er ég réttdræp fyrir villutrú ;)
það þurfti að skapa kerfi fyrir manninn og það kerfi var trú - svo er spurning hvernig á að þróa það kerfi ?
Posted by
Nafnlaus |
1:04 f.h.
Góður pistill mín kæra, ég myndi í þínum sporum koma honum í blöðin, hrista aðeins upp í hlutunum, er viss um að margir eru sammála þessu en við erum bara svo föst í þessum hefðum
Posted by
Nafnlaus |
11:04 f.h.
YOU VE BEEN HIT BY THE
|^^^^^^^^^^^^|
|BEAUTIFUL truck | |\"\"\";.., ___.
|_..._...______===|= _|__|..., ] |
\"(@ ) (@ )\"\"\"\"*|(@ )(@ )*****(@
ONCE YOU VE BEEN HIT, YOU HAVE TO HIT 8 Beautiful People IF YOU GET HIT AGAIN YOU LL KNOW YOU RE REALLY BEAUTIFUL! IF YOU BRAKE THE CHAIN, YOU LL BE CURSED WITH UGLYNESS FOR 10 YEARS SO PASS IT HIT WHO EVER YOU THINK IS BEAUTIFUL!
Posted by
Nafnlaus |
4:19 e.h.
Já nú kem ég með sprengjuna.........:P
Ég er svo sem sammála flestu sem að sagt hefur verið hérna en..... HVAÐ ÆTLIÐI AÐ GERA Í ÞESSU???????????
Fyrir mitt leiti þá spái ég ekki það mikið í þessu, ég lít t.d. orðið á fermingu sem hefð í þjóðfélaginu sem að enginn vill hætta að halda í. Það vita það allir að það gera þetta fæstir í nafni trúarinnar þó að sumir krakkar halda að þeir séu að því þegar þeir fermast en fatta svo mörgum árum seinna að þeir höfðu ekki þroskan í að vita það. Ég held að það muni allaveganna ganga ansi illa að ætla að leggja þetta niður, sérstakelga þar sem að þetta veður alltaf ýktara og ýktara með árunum og það er blessaða þróunin..... foreldrar keppast um að gefa sínum börnum flottustu gjafirnar.
En ég segi það aftur og stend á því að ég held að þessi ferming sé bara ágætist afsökun fyrir fjölskyldur að koma saman þó að gjafirnar mættu svo sem alveg fara minnkandi..... persónulega fannst mér það skemmtilegasta við mína fermingu að fá allt þetta fólk, alla þessa ættingja sem maður hittir nánast aldre, í heimsókn og bjóða þeim í góðan mat og skemmtilega samkomu....... en ég veit svo sem að það finnst ekki öllum jafn gaman í fermingum og mér en ég lít allavenganna þannig á málið..
Segi það samt aftur að ég er nokkurn vegin sammála öðru sem hefur komið fram hérna...
Lifið heil og elskið náungann eins og þið viljið að hann elski ykkur :P heheh
Posted by
Nafnlaus |
11:37 f.h.
Ég ætla að múta Atla! Ég ætla að bjóða honum bíl í tvítugsafmælisgjöf ef hann samþykkir að fresta stórum, trúarlegum ákvörðunum þangað til þá! ;) Ha-HA! Snilldarmamma ég!
Posted by
Pjusken |
11:47 f.h.
sko ef maður hugsar alltaf hvað ætliði að gera í þessu en gerir svo ekkert þa´bara breytist ekkert. Ég t.d. ætla ða bjóða mínum börnum til útlanda eða gefa þeim einhverjar gjafir þó þau fermist ekki get litið á það sem tímamót og hefð að unglingar faí veislu á vissum tíma því þau eru orðnir unglingar. spurnign samt hvort fólk kæmi í veisluna ef það var ekkert tilefni væri kannksi hægt að hafa einhverja manndómsvígslu eins og t.d. borgaralega fermingin er þó mér finnsit ekki að hún eigi að heita ferming þar sem hún er ekkert trúarleg. Svo væri hægt að reyna að smá saman minka þessar gjafir. En ef fólk er virkilega trúað og vill fermast til að staðfesta það þá er það í góðu lagi en það er bara hræsni að vera voður stoltur foreldri því barnið manns var að fermast ef meiningin er engin. maður er þa´kanksi bara stoltur að barnið manns er orðið unglingur en fermingin breytir engu um líf barnsins og held að fæstir hafi þroska til að taka svona stórar ákvarðanir 14 ára og fullorðið fólk ætti að sjá það. Að hitta ættingja það er afut á móti góður siður og gaman að hafa ástæðu til að fjölskyldur hittist en eitt er víst ég ætla sko að útskýra vel fyrir mínum börnum hvað ferming þýðir áður en þau taka einhverja svona ákvörðun. En ég er trúðuð á minn hátt hef ekkert á móti trú en þegar ég kem til íslands ætla ég samt að skrá mig úr þjóðkirkjunni hef verið að spá í því lengi og er búin að taka ákvörðun. En þetta er svo langt að örugglega engin nennir að lesa þannig að nú er ég hætt.
Posted by
Nafnlaus |
12:13 e.h.
Sko, ætla kannski ekkert að tjá mig um trúarathöfnin þannig séð heldur bara þetta brjálæði sem fermingin er orðin. Ég fékk boðskort í fermingu inn um lúguna mína og fyrstu línurnar í boðskortinu hljóma svona (ég breytti nöfnum) " Góðan daginn, Sveinn Andri Jónsson heiti ég, sonur Guðrúnar Halldórsdóttur og Jóns Fannars Vésteinssonar...." Halló segi ég bara, er verið að bjóða bara allri ættinni í ferminguna sem þekkir ekki einu sinni fermingarbarnið og það þarf að hafa fullt nafn á foreldrum svo að fólk geti áttað sig á einhverri tengingu ! Þetta finnst mér bara fáranlegt og allt of miklir öfgar.
Ég er alveg til eins og næsti maður í gott teiti eins og fermingar en þegar farið er að bjóða bara helst 200 til að hafa svona fjölda finnst mér þetta nóg komið. Veit um eina (aðra en dæmið hér á undan) sem er með 180 manns á gestalista !!! Þetta er bara kjaftæði og við þurfum að draga úr þessu helvítis brjálæði og það núna !!
Posted by
Ella Bella |
2:30 e.h.
Já Nóní mín, fín og umhugsunarverð frétt. Kemur ekki efni færslunnar beinlínis við... en takk fyrir áminninguna. Það verður fínt þegar bannið tekur gildi hérna!
Posted by
Pjusken |
8:19 f.h.
ég sé að það vantar alveg eina píku hjá þér góa mín, á ekkert að bjarga því.
vsikupíkan þín.
Posted by
Nafnlaus |
9:44 f.h.